از خود بیگانگی فرهنگی:

از خود بیگانگی:

بیگانه شدن انسان از خودش را از خود بیگانگی می گویند.

از خودبیگانگی فرهنگی:

به از خود بیگانگی جهان اجتماعی اطلاق می شود .

انواع معانی از خود بیگانگی فرهنگی:

1) از خود بیگانگی تاریخی

2) از خود بیگانگی حقیقی(فطری(

از خودبیگانگی تاریخی:

جهان اجتماعی خود باخته در مواجه با فرهنگ دیگر فرهنگ تاریخی و هویت خود را از یاد می برد یعنی واقعیت ها وآرمان های خود را فراموش می کند .

از خود بیگانگی فطری(حقیقی(:

عقاید و ارزش های جهان اجتماعی به گونه ای است که مانع آشنایی اعضای آن با حقیقت انسان و جهان می شود یعنی واقعیت ها و آرمان هایش مطابق حق نیست .

دلیل دچار شدن به از خودبیگانگی فطری جهان های اجتماعی که بر اساس فطرت انسان شکل نگرفته اند:

1) در این نوع جهان اجتماعی ، تصویری که از انسان ارائه می شود سرابی از حقیقت است.

2) در این نوع جهان اجتماعی انسان از حقیقت خود و هستی دور می ماند.

3) در این نوع جهان اجتماعی فطرت انسان به آرامش نمی رسد و گرفتار اضطراب و تشویش می شود و سر به اعتراض و عصیان می زند.

شناخت حقیقت خود و جهان:

از نظر قرآن انسان زمانی به شناخت حقیقت خود و جهان می رسد که  با نگاه توحیدی به خود و جهان بنگرد .

دلیل عدم دچار از خود بیگانگی فطری جهان اجتماعی توحیدی که بر اساس فطرت انسان شکل گرفته:

1) در این جهان انسان با حقیقت خود و جهان هستی آشنا می گردد .

2) در این جهان درهای برکت زمین و آسمان به سوی انسان گشوده می شود .

3) در این جهان انسان به خود آگاهی می رسد و خود و جهان را آیات و نشانه خداوند می داند که همواره همنشین خداوند است .